Weer terug in David valley

Op zondag kwam ik weer terug in david valley. Iedereen vond dat ik erg bruin geworden was in Bocas, gelukkig maar want dit was ook de bedoeling. Ik voelde direct het verschil in luchtvochtigheid en ik voelde weer een beetje klam aan. In Bocas waren mijn kleren binnen een dag droog in de zon terwijl het hier soms twee dagen duurt voordat alles echt droog is. Zelfs met mijn reis fohn krijg ik mijn kleding niet echt droog.

Op zondag komen er meestal nieuwe mensen aan in David valley omdat de nieuwe volunteers starten op maandag ochtend. Ook vandaag kwamen er daarom weer twee nieuwe meisjes aan die in mijn appartement verblijven. Een meisje uit Denemarken en een uit Duitsland. Het valt me op dat er hier ontzettend veel duitsers zijn. Er is zelfs een huis speciaal voor duitse volunteers in mijn straat. We maakte kennis met elkaar en ik ging koken. Het duitste meisje had de hele dag nog niet gegeten dus ik gaf haar iets van mijn eten en we aten het samen op. Ik ging vroeg slapen, zoals eigelijk elke dag hier haha.

Maandag was weer een werkdag dus ik stond vroeg op. Twee meisjes waar ik de afgelopen weken mee ben opgetrokken vertrokken naar La Ceiba ( De jungle die bij het rescue center hoort ) en we moesten afscheid nemen. Misschien komen ze nog terug omdat bijna niemand het langer dan 3 dagen in La ceiba uithoud. Je hebt er namenlijk geen internet, televiesie of stad om je heen. Het is alleen puur jungle en de groep waarmee je vertrekt naar La ceiba. Zelf ga ik hier volgende week maandag naar toe en ik ben erg benieuwd hoe lang ik het zelf uithoud.

In de ochtend deed ik de was van het hele center en erna kreeg ik de taak om op de Trogons te passen. Dit zijn twee kleine baby vogels die op een stokje zitten en die je moet voeren. Soms springen ze van het stokje af en moet je ze terug zetten. Omdat ze nog jong zijn kunnen ze niet vliegen. Ze doen verder niet veel en kijken je alleen een beetje raar aan als je met het zoveelste lepeltje met mango voor hun snaveltje draaid maar ik vind ze super leuk. Na een paar uurtjes kwam iemand mij aflossen en mocht ik op Love passen. Love is een baby eekhoorntje die pas een paar dagen naar buiten mag. Eerst woonde ze in de nursery waar alle nieuwe dieren heen worden gebracht maar nu mag ze eindelijk naar buiten en mocht ik voor haar zorgen. Ze was nog een beetje bang en zat in een hoekje. Ik voerde haar wat zonnebloem pitjes en toen ging ze slapen.

Daarna ben ik naar huis gelopen en heb ik op de nieuwe meisjes gewacht want we gingen samen boodschappen doen in Puerto Viejo. Met de taxi gingen we naar de supermarkt en ik hielp ze een beetje met het verzamelen van de nodige boodschappen. Ik vind supermarkten in het buitenland altijd leuk omdat je er zoveel verschillende en andere producten krijgt dan in Nederland. Het grappige is dat de kaas hier heel duur is en de verse groente en fruit bijna niks kosten. Zo kocht ik 4 bananen, wat me €0.04 cent kostte en een zakje geraspte kaas voor ongeveer €5.00. we deden wat boodschappen en reden daarna weer met de taxi terug. Ik kookte nog wat en erna ging ik slapen.

Dinsdag ochtend liepen we met zijn 3en naar het rescue center en ik beantwoorde de vragen die de meisjes hadden over het center. Ik begon mijn ochtend met het schoonmaken van het luiaardenverblijf. In de middag mocht ik iets kiezen wat ik leuk vond omdat het mijn laatste week in het center is. Ik koos natuurlijk voor de baby luiaarden. Ze waren vandaag erg actief en klommen langzaam langs de touwen en door de blaadjes. Ik vind de luiaarden echt het aller leukste omdat dit zon speciale dieren zijn. Ondertussen kreeg ik ook een mandje met een baby opossum op mijn schoot om op te letten. De baby opossums zijn deze week binnen gebracht omdat hun moeder ge electrocuteerd is aan een stroomlijn. Helaas overleefde 4 baby opossums het niet.

In de middag mocht ik weer op Love letten. Ze was nu een stuk actiever en rende door de kooi. Ze houd ervan om zweet van mensen af te likken. Super lief maar het kriebelt heel erg.

Ook kregen we slecht nieuws te horen over het baby aapje dat twee weken geleden is binnengebracht. Het aapje is ook ge electrocuteerd door de stroomlijnen die hier boven de grond ipv onder de grond liggen. Ze heeft deze waarschijnlijk vast gepakt op een stuke dat niet ge isoleerd was en heeft toen een schok gekregen. Ze had overal open wonden en deze moesten de hele dag verzorgd worden. Het leek iets beter met haar te gaan maar helaas is ze gister plotseling overleden. Na de autopsie bleek dat haar longen ook verbrand waren net zoals een deel van haar spieren. Ze heeft waarschijnlijk een klaplong gekregen waaraan ze overleden is. Een van de vrijwilligsters die de afgelopen twee weken met haar gewerkt heeft had het er erg moeilijk mee. Nerea ( de manager ) vertelde ons dat ze trots was op ons dat we het aapje zoveel liefde en aandacht gegeven hadden in zijn laatste weken. Helaas weet je bij ge electrocuteerde beestjes bijna nooit hoe groot de overlevings kans is omdat je alleen de uitwendige wonden ziet en niet de inwendige wonden. Ze kunnen daarom plotseling heel erg van gezondheid veranderen.

Op de weg terug naar huis bedacht ik dat ik vanavond een fruitsalade ging maken aangezien ik nog een verse mango en meloen in de ijskast had. Bij een kraampje langs de straat kocht ik het raarste fruit wat ze er hadden om deze door mijn salade te mixen. Ik ben altijd nieuwschierig om nieuwe vruchten uit te proberen. Dit keer werd het een Guana vrucht. Blijkbaar heet dit in het Nederlands een zuurzak, wat een stuk minder aantrekkelijk klinkt om in je salade te doen. Tijdens het bereiden van mijn salade kwam ik erachter dat ik helemaal niet wist hoe ik een zuurzak moest schillen en werd het een knoeiboel met pitten. Helaas. Toch heb ik mijn salade opgegeten en nog maar een tosti erbij gemaakt. Ik ben lekker vroeg in bed gaan liggen en morgen moet ik weer werken.