Eerste werkdag en een oepsmomentje.
Door: Yfke
Blijf op de hoogte en volg Yfke
08 Maart 2017 | Costa Rica, Puerto Viejo de Talamanca
Vandaag had ik mijn eerste officiele werkdag in het rescue center. Om 7 uur begon ik aan mijn wandeling door de lange straat van Puerto Viejo. Langs het kinderschooltje en de zee. Aangekomen in het center werden we door de manager in groepjes verdeeld en elk groepje kreeg een taak. Ik werd ingedeeld bij het gardening team en dit houd in dat je het park schoon moet houden. Ik kreeg een hark en moest alle blaadjes van de paden harken. Het was een super relaxed begin van de dag om lekker te harken in het ochtend zonnetje terwijl het nog niet zo warm en vochtig was.
Nadat ons team alle blaadjes opgeharkt had was het tijd voor de tweede taak van de dag. Samen met Amy mocht ik het meisje van de coffee corner helpen in de bar van het rescue center. Amy is een hele aardig vrouw van ongeveer eind 60 begin 70 en woont in Hollywood. Ze is vroeger dieren arts geweest en komt twee maanden om te helpen, later mag zij waarschijnlijk ook de rescue arts helpen met de gewonde dieren. In de keuken mocht ik de mango's snijden waar ik smoothies van moest maken voor de gasten. Ook ijskoffie en pizzatjes moesten gemaakt worden. Omdat we maar één mixer hadden moesten we deze na het maken van elke smoothie afwassen. Ook hier ging het afwassen op de costa ricaanse manier; hopen dat er water is en als het water plotseling op is, gewoon alles laten staan en over een half uur opnieuw proberen. Toen het water langer dan een half uur niet meer uit de kraan kwam konden we niks meer verkopen en zat onze shift erop. Het meisje van de keuken was zo blij dat wij haar geholpen hadden dat ze ons fooi gaf. Dit was 100 colones ( ongeveer €0,20 ) heel weinig maar super lief.
Mijn laatste taak was het in de gaten houden van Withy, de rescue eekhoorn. Als uitleg van de taak kreeg ik te horen: You just have to keep an eye on him and make sure he doesn't climb the tourists. Dit was makkelijker gezegt dan gedaan want Withy is een ADHD eekhoorn. Ik moest 3 uur lang achter een eekhoorn aan rennen die overal op klom en zodra hij de kans kreeg bij de toeristen in de nek sprong. Hij is ontzettend tam dus hij klimt steeds in je nek en op je hoofd. De baby aapjes vinden het erg leuk om aan zijn staart te trekken dus deze kwamen ook steeds in mijn nek zitten. Toen hij een beetje moe was van het rennen kwam hij in mijn nek zitten en likte hij mijn zweet van mijn armen en nek ( daar houden eekhoorns blijkbaar van ) samen met Withy op mijn nek liep ik door het park en de toeristen maakte foto's van ons.
Rond half 4 zat mijn werk dag erop en moest withy in zijn verblijf ( zodat hij niet perongeluk in het verblijf van de wilde katten zou springen ) Ik liep lekker door het zonnetje langs het strand naar huis.
Eenmaal thuis aangekomen nam ik een douche, de douche is hier niet meer dan een heel klein straaltje maar wel lekker koud. Erna probeerde ik wat te koken maar ik wist natuurlijk niet hoe een gas fornuis aan moest. Snel papa en mama nog ge appt maar zelfs met deze instructies lukte het mij niet. Gelukkig kwam net een van mijn room mates thuis en deze heeft het vuur voor mij aangemaakt en kon ik koken haha.
Toen ik terug wilde naar mijn kamer kon ik mijn sleutel niet meer vinden. Ik ging er van uit dat ik deze in mijn kamer had laten liggen en mezelf had buiten gesloten. Een van de zweedse meisjes kwam net aangefietst en ik vroeg haar of er ergens een reserve sleutel was. Ze vertelde me dat het vaker was gebeurd en pakte een mes uit de la. Samen hebben we geprobeerd om de deur open te krijgen met het mes maar helaas lukte dit niet. Gelukkig was Erick nog in zijn appartement en ik vroeg hem voor een reserve sleutel. Hij probeerde het met zijn sleutel maar ook dit werkte niet. Ik dacht dat ik de sleutel aan de binnen kant op de deur had laten steken dus vertelde dit aan Erick. Omdat ik mijn ramen had gesloten voor de hitte konden we op geen enkele manier naar binnen. Erick haalde zijn vriend die gelukkig ook bij de appartementen was en samen probeerde ze de deur open te krijgen. Ondertussen maakte ik de hele keuken schoon, deed alle afwas van een week ( want er was eindelijk water in de keuken ) en gooide al het rotte fruit weg dat mijn roommates hadden laten liggen.
Na twee uur was de deur nog niet open. Uiteindelijk heeft Erick met een priem en een hamer het slot kapot gemaakt en ging de deur eindelijk open. De meeste mensen die mij kennen zullen het ondertussen wel geraden hebben... De sleutel zat niet op het slot aan de binnenkant. Hij bleek al die tijd gewoon op de keukendeur te zitten. Ik weet niet of ik ooit zo vaak i'm so sorry gezegt heb maar Erick kreeg er de slappe lach van en bleef maar zeggen; it's okay, no worries, pura vida! Morgen vroeg komt hij een nieuw slot erin zetten..
Pfff blondjes in de jungle... Pura vida!!
Nadat ons team alle blaadjes opgeharkt had was het tijd voor de tweede taak van de dag. Samen met Amy mocht ik het meisje van de coffee corner helpen in de bar van het rescue center. Amy is een hele aardig vrouw van ongeveer eind 60 begin 70 en woont in Hollywood. Ze is vroeger dieren arts geweest en komt twee maanden om te helpen, later mag zij waarschijnlijk ook de rescue arts helpen met de gewonde dieren. In de keuken mocht ik de mango's snijden waar ik smoothies van moest maken voor de gasten. Ook ijskoffie en pizzatjes moesten gemaakt worden. Omdat we maar één mixer hadden moesten we deze na het maken van elke smoothie afwassen. Ook hier ging het afwassen op de costa ricaanse manier; hopen dat er water is en als het water plotseling op is, gewoon alles laten staan en over een half uur opnieuw proberen. Toen het water langer dan een half uur niet meer uit de kraan kwam konden we niks meer verkopen en zat onze shift erop. Het meisje van de keuken was zo blij dat wij haar geholpen hadden dat ze ons fooi gaf. Dit was 100 colones ( ongeveer €0,20 ) heel weinig maar super lief.
Mijn laatste taak was het in de gaten houden van Withy, de rescue eekhoorn. Als uitleg van de taak kreeg ik te horen: You just have to keep an eye on him and make sure he doesn't climb the tourists. Dit was makkelijker gezegt dan gedaan want Withy is een ADHD eekhoorn. Ik moest 3 uur lang achter een eekhoorn aan rennen die overal op klom en zodra hij de kans kreeg bij de toeristen in de nek sprong. Hij is ontzettend tam dus hij klimt steeds in je nek en op je hoofd. De baby aapjes vinden het erg leuk om aan zijn staart te trekken dus deze kwamen ook steeds in mijn nek zitten. Toen hij een beetje moe was van het rennen kwam hij in mijn nek zitten en likte hij mijn zweet van mijn armen en nek ( daar houden eekhoorns blijkbaar van ) samen met Withy op mijn nek liep ik door het park en de toeristen maakte foto's van ons.
Rond half 4 zat mijn werk dag erop en moest withy in zijn verblijf ( zodat hij niet perongeluk in het verblijf van de wilde katten zou springen ) Ik liep lekker door het zonnetje langs het strand naar huis.
Eenmaal thuis aangekomen nam ik een douche, de douche is hier niet meer dan een heel klein straaltje maar wel lekker koud. Erna probeerde ik wat te koken maar ik wist natuurlijk niet hoe een gas fornuis aan moest. Snel papa en mama nog ge appt maar zelfs met deze instructies lukte het mij niet. Gelukkig kwam net een van mijn room mates thuis en deze heeft het vuur voor mij aangemaakt en kon ik koken haha.
Toen ik terug wilde naar mijn kamer kon ik mijn sleutel niet meer vinden. Ik ging er van uit dat ik deze in mijn kamer had laten liggen en mezelf had buiten gesloten. Een van de zweedse meisjes kwam net aangefietst en ik vroeg haar of er ergens een reserve sleutel was. Ze vertelde me dat het vaker was gebeurd en pakte een mes uit de la. Samen hebben we geprobeerd om de deur open te krijgen met het mes maar helaas lukte dit niet. Gelukkig was Erick nog in zijn appartement en ik vroeg hem voor een reserve sleutel. Hij probeerde het met zijn sleutel maar ook dit werkte niet. Ik dacht dat ik de sleutel aan de binnen kant op de deur had laten steken dus vertelde dit aan Erick. Omdat ik mijn ramen had gesloten voor de hitte konden we op geen enkele manier naar binnen. Erick haalde zijn vriend die gelukkig ook bij de appartementen was en samen probeerde ze de deur open te krijgen. Ondertussen maakte ik de hele keuken schoon, deed alle afwas van een week ( want er was eindelijk water in de keuken ) en gooide al het rotte fruit weg dat mijn roommates hadden laten liggen.
Na twee uur was de deur nog niet open. Uiteindelijk heeft Erick met een priem en een hamer het slot kapot gemaakt en ging de deur eindelijk open. De meeste mensen die mij kennen zullen het ondertussen wel geraden hebben... De sleutel zat niet op het slot aan de binnenkant. Hij bleek al die tijd gewoon op de keukendeur te zitten. Ik weet niet of ik ooit zo vaak i'm so sorry gezegt heb maar Erick kreeg er de slappe lach van en bleef maar zeggen; it's okay, no worries, pura vida! Morgen vroeg komt hij een nieuw slot erin zetten..
Pfff blondjes in de jungle... Pura vida!!
-
08 Maart 2017 - 09:20
Marij:
Blondje.......het komt allemaal goed, ze weten nu meteen wie je bent.
Ik geniet van je verslag, hier gaat laatste logee hond weg.
lijkt echt te gek wandelen met een eekhoorn op je nek,
iets anders als met 4 honden op Kolleberg. Hou je staande.knuffel -
08 Maart 2017 - 13:55
Ewout:
Eindelijk je reisverhaal en eerste werkdag verhaal kunnen lezen het komt me inderdaad bekend voor blondje :) -
08 Maart 2017 - 15:38
Yvonne:
Echt iets voor jou ha ha bij het lezen dacht ik al de sleutel zal ze wel in haar zak hebben -
09 Maart 2017 - 09:57
Helli Monshouwer:
Ze zullen je niet vergeten. haha -
09 Maart 2017 - 20:06
Rieny:
Je schrijft wel eerlijk lief dom blondje uit Holland. Jij gaat hier heel veel levenservaring op doen. Geen pappa en mamma in de buurt. Heel veel plezier. -
09 Maart 2017 - 23:32
Joyce:
Hahahaa echt wat voor jou -
11 Maart 2017 - 17:24
Marij Latten:
Hallo Yfke, je hoeft dus niet te gaan sporten, ik zie je al achter die eekhoorn aan rennen.
En dat verhaal van die sleutel, zal je niet meer gebeuren.
Ik heb een paar drukke dagen gehad, vandaar deze late reactie.
Ik denk wel eens, als ik nu jong was zou ik dan ook zo,n avontuur aangaan, maar ja daar komen we niet achter. Nog veel plezier. Groetjes vanuit een zonnig Sittard -
13 Maart 2017 - 20:12
Marlies:
Komt me bekend voor. maar dan de fietssleutel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
